Endokrinologija je grana medicine koja se bavi poremećajima u radu žlezda sa unutrašnjim lučenjem i oboljenjima koja nastaju kao posledica tih poremećaja kao i poremećajima metabolizma.

Žlezde s unutrašnjim lučenjem su preko svojih hormona povezane s neurovegetativnim sistemom i deluju u regulaciji svih životnih procesa u našem organizmu. 

Nedovoljno ili prekomerno lučenje jednog i/ili više hormona, može dovesti do ozbiljnih problema pa i da ugroze život obolelog. Savremeni, ubrzani način života, koji podrazumeva neredovni ili prekomerni unos hrane i pića, uz smanjenu fizičku aktivnost i sve veću izloženost stresu uzrokuju sve učestalije bolesti endokrinog sistema, kao što su gojaznost, šećerna bolest, metabolički sindrom, povećanje lipida u krvi, bolesti štitaste žlezde, policistični jajnici, smanjena gustina koštane mase. Pravovremeno otkrivanje poremećaja u radu endokrinih žlezda, kao i njihovo lečenje je važno za koordinisano funkcionisanje celog organizma.

Hipotireoza ili Hipertireoza predstavljaju smanjeno odnosno povećano lučenje hormona tiroidne žlezde i mogu se dijagnostikovati merenjem nivoa tiroidnih hormona u krvi kao i ultrazvukom štitne žlezde. Paratiroidne žlezde proizvode paratiroidni hormon koji reguliše nivo kalcijuma u krvi. Poremećeni nivoi paratiroidnog hormona mogu izazvati probleme sa kostima, mišićima i nervima.

Neuravnoteženost polnih hormona (progesteron, estrogen, testosteron) može dovesti do poremećaja menstrualnog ciklusa, sindroma policističnih jajnika, infertiliteta.

Šećerna bolest (diabetes mellitus) je hronična metabolička bolest koju karakteriše povišen nivo glukoze (šećera) u krvi, što vremenom može dovesti do ozbiljnog oštećenja srca, krvnih sudova, očiju, bubrega i nerava. Najčešći je dijabetes tip 2, koji se obično javlja kod odraslih kada telo postane otporno na insulin ili ne proizvodi dovoljno insulina. Polazna tačka za dobar život sa dijabetesom je rana dijagnoza koja se može uspostaviti merenjem glukoze u krvi.

Insulinska rezistencija predstavlja stanje kada ćelije mišića, masti i jetre neodgovarajuće reaguju na insulin, što znači da ne mogu preuzeti glukozu iz krvi. Kao posledica toga, pankreas proizvodi sve više insulina, a glukoza ostaje u krvotoku, što nakon nekog vremena može da dovede do dijabetesa tipa 2. Insulinska rezistencija može biti privremena ili hronična. Pored dijabetesa tipa 2, povezuje se i sa drugim bolestima kao što su sindrom policističnih jajnika, metabolički sindrom, bezalkoholna masna bolest jetra, kardiovaskularne bolesti, gojaznost.

Insulinska rezistencija, policistični jajnici ili insuficijencija jajnika, nedovoljna ili preterana funkcija štitaste žlezde, hiperprolaktinemija mogu da budu povezani sa neredovnim menstrualnim ciklusima i proređenim ovulacijama, odnosno mogu da dovedu do infertiliteta.

Na poremećen rad štitaste žlezde se može posumnjati ukoliko postoji sporo ili ubrzano kucanje srca, neobjašnjive promene u telesnoj težini, poteškoće sa podnošenjem vrućine ili hladnoće, depresija ili anksioznost, nepravilni menstrualni ciklusi, pojačana potreba za slatkišima, zamor, nedostatak energije, ubrzan rad srca, pojačano znojenje, promene raspoloženja, bezvoljnost, razdražljivost, uznemirenost, teškoće sa spavanjem, suva koža i kosa, krti nokti, pojačano opadanje kose, akne, pojačana maljavost, neuredni i/ili bolni i obilni menstrualni ciklusi, retke stolice ili postojanje zatvora (opstipacije), bolovi u mišićima i zglobovima, nemogućnost začeća ili održavanja trudnoće, nelagodnost, stezanje ili pojava bola i tvrdog otoka u  predelu prednje strane vrata, pojačana žeđ, učestalo mokrenje, tegobe sa vidom.

U ordinaciji “Hematologika” preglede obavljaju lekari specijalisti i supspecijalisti sa višegodišnjim kliničkim iskustvom u oblasti endokrinologije.